De Cello is een strijkinstrument dat behoort tot de familie van de strijkinstrumenten. Het heeft een langwerpige, houten klankkast met een gebogen bovenblad en een platte onderkant. De cello wordt bespeeld door het instrument tussen de benen te plaatsen en met een strijkstok over de snaren te strijken of door de snaren met de vingers te tokkelen of te plukken.
De cello heeft een warme en diepe klank, die vaak wordt omschreven als vergelijkbaar met de menselijke stem. Het heeft een groot bereik en kan zowel lage, sonore tonen als hoge, lyrische tonen produceren. De cello wordt vaak gebruikt als solo-instrument in klassieke muziekstukken, maar speelt ook een belangrijke rol in kamermuziek en orkesten.
Het instrument heeft vier snaren, gestemd in de tonen C-G-D-A, waarbij de laagste snaar (C) zich het dichtst bij de cellist bevindt. De snaren worden met de linkerhand op de toets ingedrukt om verschillende tonen te produceren. De rechterhand gebruikt de strijkstok om over de snaren te strijken, waarbij de cellist verschillende technieken kan gebruiken om verschillende klanken en expressie te creëren.
De cello is een veelzijdig instrument dat zowel melodieën als harmonieën kan spelen. Het kan een breed scala aan emoties overbrengen, van melancholisch en intiem tot krachtig en dramatisch. De cello wordt gewaardeerd om zijn expressieve mogelijkheden en wordt vaak beschouwd als een van de meest expressieve instrumenten in het orkest.